domingo, 4 de diciembre de 2011

"El pequeño salvaje"

Gaurkoan oso interesgarria iruditzen zaidan pelikula bat jarriko dizuet blog.ean; "El pequeño salvaje".

Laburpena:
Pelikula honetan, basoan bizi den ume bat aurkitzen dute. Ume honek, animalien portaera berdinak ditu eta haiek lez portatzen da, inoiz ez baitu izan beste gizakirik bere inguruan, bere portaerak imitatzeko edota beraiek gizakien portaerak erakutsi ahal izateko, zeren ez daki ez hitzik egiten ezta bi oinen gainean ibiltzen.

Basoan, betan dauden ereduak imitatzen ditu, hau da animaliak imitatzen ditu, eta gizakien aurrean beldurtu egiten da. Bestalde, gizakienganako harremana baikorra denean beraiek hartzen ditu eredu lez. Baina hau gertatu aurretik, umea aurkitzen dutenean, “zibilizatuak” diren pertsonak, oso egoera txarretan mantentzen dute, espetxe batean sartuta eta ondoren mutu-gorren eskola batetara daramate non betan beste umeek jo egiten dute eta ez dute pertsona lez tratatzen. Baita bertako zaintzaileek dirua kobratzen dute jendeak “salvajea” ikusi ahal izateko. Ez dute pentsatzen gizaki bat denik, baizik eta gizaki forma duen animali bat lez ikusten dute, inolako sentimendurik gabekoa eta berau txarto tratatzeko eskubidearekin ikusten dute beraien burua. Baina badago mediku bat, bere etxera eramaten duena eta gutxika-gutxika gizakion ohiturak eta jokabideak erakusten dizkiona.

Soinuenganako interes handia erakusten du zeren bere komunikatzeko era izan baita betidanik  baina ez daki hitzik egiten, soinu batzuk egiteko gai bakarrik da.
Medikuak, ariketa ezberdinen bitartez bere gaitasun kognitiboa probatzen du eta ariketa hauen bitartez, ume normal batek bezalako gaitasunak dituela deskubritzen du eta proba ezberdinak jartzen dizkio nahi duena lortzeko.

Pelikularen amaieran bere garapena hain altua izan da non medikuak hau esaten dio: “La palabra es una música que quizás llegaras a conocer”. Denbora aurrera joan ahala, umeak ez du gizakienganako beldar gutxiago erakusten  du eta haiek lez portatzen hasten da: arropak janzten ditu, baita oinetakoak ere, mahaien eserita jaten du eta ez ditu eskuak erabiltzen mahai-tresnak baizik, paseoan joaten da, eta medikuaren lagunen etxera bisitan doanean, esnea eskatzerako orduan gero eta era lasaiago baten itxaroten du. 

Hona hemen pelikularen lehenengo zatia...


Pelikula zuen gustokoa izatea espero dut. Eta zuek, hau ikusi ondoren erreflexio bat egitea gustatuko litzaidake.
Eskerrik asko, Ainhoa.


No hay comentarios:

Publicar un comentario